Feestjes, feestjes en feestjes!

We zijn ondertussen alweer een paar weken verder en er is in de tussentijd weer een heleboel gebeurd. Dus weer een hoop om jullie over bij te praten en dat betekent een nieuw verslag en nieuwe belevenissen. Ik ga weer even terug in de tijd en ga beginnen bij waar het vorige verslag mee geëindigd was, de trip Blaka Watra. De drie weken daarna was een drukke bedoeling en bestonden voornamelijk uit feestjes, feestjes, leuke uitjes, het EK, nog meer feestjes en tussendoor had ik ook nog wat stagedagen te lopen.

De eerste paar dagen na de trip naar Blaka Watra moesten we toch nog wel even bijkomen van het weekend. Je denkt je zit grotendeels alleen maar in de auto, te relaxen en bijna alles wordt voor je gedaan. Maar toch is het best intensief zo’n weekend (pap je had gelijk de stage is er om uit te rusten van het weekend!). Dinsdag was het dan toch weer een avondje bikkelen, boksen.. Wat trouwens wel heel goed gaat! Heb er een abonnementje op genomen, dus 2 keer in de week boksen houd me conditie toch wel een beetje op peil. De rest van de dagen waren nou ook niet echt dagen om uit te rusten.

Woensdag ook weer zo’n dag, NE-DUI speelden natuurlijk. De eerste wedstrijd hadden we al gemist, maar deze moesten en zouden we zien. Door het tijdsverschil van 5 uur vroeger, was de wedstrijd bij ons al om kwart voor 4 begonnen. Gelukkig konden we wat eerder weg, zijn we als een gek naar huis gefietst en zijn we met vrienden in ’t Vat voetbal gaan kijken. Jammer dat ze verloren hadden, maar de sfeer werd er niet minder door. We zijn nog een paar uurtjes door gaan feesten. Gelukkig zijn we donderdag de dag goed, zonder kater, doorgekomen. We hadden besloten om in plaats van een avond Havana, op de vrijdag maar is een keer naar Touche te gaan. Wat een leuke avond en vroege morgen was! Toen was het alweer weekend, heeeerlijk! Een weekend zonder trips, maar was er niet minder druk door. In de middag kwamen Raoul en Dion ons ophalen, om naar het Indianen water te gaan (een creekje van WARM water, naast de luchthaven). Hier zijn we lekker gaan zwemmen en hebben we heerlijk gezeten met lekkere hapjes. Ook hebben we het opstijgen van het KLM vliegtuig kunnen zien. In de avond zijn we weer terug naar huis gereden en zijn we de avond maar thuis gebleven, we moesten tenslotte fit zijn voor de wedstrijd hé! Zo gezegd zo gedaan, stond ik zondag fris en fruitig op. Nog even heeééérlijke wentelteefjes gemaakt, geskypt met het thuisfront en heerlijk van de zon kunnen genieten. Toen was het alweer tijd voor de beslissende wedstrijd. NE-PORT… Gaan ze door naar de volgende ronde of niet? Na het eerste doelpunt had ik er zo’n vertrouwen in, maar nee ze gingen weer belachelijk slecht voetballen.. Bye bye zwaai zwaai Nederland. Tot over 2 jaar. De vlaggetjes kunnen weg. De boze en teleurstellende gezichten werden steeds meer en ’t Vat stroomde leeg. Maar ach daarmee gaan ze toch niet verder, laat ik er dan maar weer een feestje van maken. Nog een paar uurtjes lekker doorgefeest te hebben en een hapje in de MAC gedaan te hebben, lag ik om 11 uur lekker in me bed.

De laatste twee stage weken zijn aangebroken.. en er stonden deze week weer heel wat leuke dingen op de planning! Om te beginnen bij de woensdag, in de avond gingen we weer met Dion en Raoul naar het indianen water. Om alvast mijn verjaardag te vieren. Lekker wat gedronken en een heerlijk stukje vlees gegeten. Rond de avonduren gingen we weer richting huis. Dat was een geslaagde avond met een goede eerste viering van mijn verjaardag. Nog twee dagen gewerkt en was het alweer weekend. De voorbereidingen voor het feestje konden beginnen. Eten halen, boxen regelen en ga zo maar door. Toen was het zover zaterdagavond het afscheidsfeest van Robin en mijn verjaardagsfeest. Rustig kwamen alle mensen binnenstromen, muziek ging aan, BBQ stond klaar, het kon beginnen hoor! Wat begon met een rustig feestje, werd al snel een gekke bedoeling! De drank vloeide rijkelijk naar binnen, er werd gedanst en vooral gek gedaan. Toen stond het ineens vol met mensen, hoe meer zielen hoe meer vreugde toch!!? Nou dat was het zeker, wij weten wel hoe we een feestje moeten houden. Rond een uur of 1 zijn we door gegaan naar de streetparty bij Zus & Zo en vanuit daar weer door gegaan naar Sza Sza Szu. In de ochtenduren had ik dan eindelijk me bedje gevonden. Wat een leuke avond was dat! Jammer genoeg mo et er wel altijd weer schoongemaakt worden.. maaaaaar dat was het meer dan waard! En maandag was ik dan echt jarig, nog een dagje feest. Het houd ook niet op! Samen met Esmee, heerlijk geluncht bij “Lekker” en daarna taart gehaald voor het huis. Een verjaardag zonder taart is geen verjaardag! ’s Avonds zijn we nog met een groep bij Zus & Zo gaan eten. Wat een leuke verjaardag heb ik gehad in Su! Toch is het wel raar om je verjaardag met de familie een paar honderd kilometer verderop te vieren. Geen ouders en zusje die vals zingend met een ontbijtje je kamer binnen komen stormen. Gelukkig heb ik dat wel via Skype gehoord haha!

En toen was de laatste week op stage alweer in gegaan, nog maar 4 dagen en dan zat het er alweer op. De laatste lootjes, maar de inzet werd beloond met een goed weekend. En wat voor een! Donderdag begon het weekend voor ons al (naja weekend, moesten vrijdag nog wel stage lopen).. Het afscheidsetentje van Robin gevolgd door een leuk avondje Havana. Vrijdag hadden we weer een afscheidsetentje, dit keer van Tecla. Had ik net gehoord dat die avond een partybus ging. Zit je al bijna aan het einde van je tijd in Su en nog nooit op de partybus geweest, dus ik moest wel! Gevolgd door Touche, wat vervelend toch weer haha, NOT! Zaterdag gingen we gewoon verder met feesten, vandaag stond er Lustig op de planning. Een festival gevierd op White beach met 6 verschillende stages, waar bijna heel Paramaribo en omgeving al het hele jaar naar uitkijkt. Met een groep van 17 man gingen we rond 5 uur de boot op richting het feest. Wat duurde dat lang zeg, om 8 uur kwamen we eindelijk is aan op het feest. Terwijl je er met de auto 3 kwartier over doet! Maar wat was dit een goed feest! 5 uur ’s ochtends zijn we weer richting huis gevaren, nog even geslapen en we mochten er weer tegenaan. Het was vandaag 1 juli, een nationale feestdag in Suriname. Vandaag werd Keti Koti gevierd. Iedereen was in de stad te vinden. De Palmentuin stond vol met kraampjes met souveniertjes en eten en aan de waterkant was het ook nog een flinke drukte. Allemaal blije mensen, kleine kinderen mooi gekleed en life muziek. Bijzonder om dit mee te maken!

Dat waren de drie weken vol feest weer, wat heb ik ervan genoten. Hele drukke weken, maar zeker geen weken om te vergeten. Een heleboel gekkigheid, vooral veel gelachen, maar ook afscheid moeten nemen van mensen.. En dan nu is het tijd voor vakantie!! Lekker genieten van het land.